Η Κυριακή της Σαμαρείτιδος στο Φρέαρ του Ιακώβ (VIDEO)

από την Αρχιγραμματεία του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων Την Κυριακήν, 30ην Απριλίου /13ην Μαΐου 2012, εωρτάσθη η εις το Πεντηκοστάριον της Εκκλησίας διαλαμβανομένη εορτή της Κυριακής της Σαμαρείτιδος εις το Φρέαρ του Ιακώβ εις Σαμάρειαν. Εις το Φρέαρ τούτο μνημονευόμενον ως Φρέαρ του Ιακώβ εις τον Ευαγγελιστήν Ιωάννην (Ιω. 4,6) και ευρισκόμενον εις την κοιλάδα αναμέσον των ορέων Γεβάλ και Γαριζίν συνήντησεν η γυνή, η ελθούσα εκ της Σαμαρείας, ίνα αντλήση ύδωρ( Ιω. 4,7) τον Κύριον, ο Οποίος συνωμίλησε μετ’αυτής και απεκάλυψεν εις αυτήν τα του βίου αυτής (Ιω. 4,18) και είλκυσεν αυτήν προς Αυτόν, προσφέρων αυτή το ύδωρ το αλλόμενον εις ζωήν αιώνιον ( Ιω. 4,14), την αποκάλυψιν δηλαδή απεριφράστως ότι Αυτός εστιν ο Χριστός (Ιω. 4, 26). Η γυνή αύτη όντως απεδείχθη γη αγαθή, πιούσα το ύδωρ το ζων και καρποφορήσασα καρπόν εκατονταπλασίονα πιστεύσασα και προσενεγκούσα ως μάρτυρα δια Χριστόν τον εαυτόν της, ήτοι την Αγίαν Φωτεινήν αλλά και τους υιούς αυτής, ήτοι τον Άγιον Φωτεινόν, Άγιον Ιωσήν και τας αδελφάς αυτής Αγίας μάρτυρας Φωτώ, Κυριακήν, Παρασκευήν και Φωτίδα με την μνήμην αυτών εις τον ακίνητον κύκλον των εορτών, την 26ην  και 27ην Φεβρουαρίου εκάστου έτους. Δια την τιμήν της μνήμης της Σαμαρείτιδος γυναικός εις τον κινητόν κύκλον των εορτών του Πεντηκοσταρίου ετελέσθη εις τον μεγαλοπρεπή όντως ναόν της Αγίας Φωτεινής, τον προσφάτως ανεγερθέντα υπεράνω και πέριξ του Φρέατος του Ιακώβ υπό του καθηγουμένου αυτού Αγιοταφίτου Αρχιμανδρίτου π. Ιουστίνου με δύο παρεκκλήσια, εν νοτίως αυτού, του Αγίου Νεο -ιερομάρτυρος Αγιοταφίτου Φιλουμένου, ενταύθα μαρτυρήσαντος και έτερον βορείως, του Αγίου Ιουστίνου του φιλοσόφου και μάρτυρος, του εκ της πόλεως ταύτης της Νεαπόλεως καταγομένου, μεγάλη εορτή και πανήγυρις την ως άνω ρηθείσαν ημέραν της Κυριακής δια θείας Λειτουργίας, της οποίας προεξήρξεν η Α.Θ.Μ. ο Πατήρ ημών και Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος, συλλετουργούντων Αυτώ του Ιερωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου και του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Ιορδάνου κ. Θεοφυλάκτου, Αγιοταφιτών Ιερομονάχων και εγγάμων ιερέων των περιχώρων της Νεαπόλεως και Ιεροδιακόνων, τη παρουσία των τοπικών Αρχών και των Επιτρόπων της εις Νεάπολιν υπαρχούσης Ελληνορθοδόξου Κοινότητος των Ραφιδίων και του Αγίου Δημητρίου. Εις το αθρόως συναθροισθέν εκκλησίασμα ο Μακαριώτατος εκήρυξε τον θείον λόγον ελληνιστί ως έπεται: Αγαλλιάσθω ουρανός, χορευέτω τα επί γης. ότι Χριστός εκ Παρθένου, επιφανείς ως άνθρωπος ερρύσατο φθοράς, άπαν το ανθρώπινον, τω ιδίω θανάτω• θαύμασιν εκλάμψας δε, γυναικί Σαμαρείτιδι, ύδωρ αιτών παρέχει την πηγήν, των ιαμάτων, ως μόνος αθάνατος», ψάλλει ο μελωδός της Εκκλησίας. Αγαπητοί  εν Χριστώ αδελφοί, ευλαβείς προσκυνηταί, ευλαβείς Χριστιανοί , «Πνεύμα ο Θεός και τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν», (Ιωάν. 4, 24), λέγει ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός εις την Σαμαρείτιδα γυναίκα. Αυτό τούτο το θείον της αληθείας Πνεύμα, δηλονότι το Άγιον Πνεύμα του Χριστού, συνήγαγε πάντας ημάς εις τον ιερόν τούτον τόπον του φρέατος του Πατριάρχου Ιακώβ, δια να συναντλήσωμεν και συμπίωμεν μετά της Σαμαρείτιδος της Αγίας ύδωρ ιαμάτων και ύδωρ αθανασίας εκ της φυσικής και πνευματικής πηγής, τον εκ Παρθένου Μαρίας επιφανέντα ως άνθρωπον και ρυσάμενον το ανθρώπινον ημών γένος εκ της φθοράς και αναστάντα εκ νεκρών Σωτήρα και Θεόν ημών Ιησούν Χριστόν. Σύμπας ο ορατός και αόρατος κόσμος, αι επίγειαι και ουράνιαι δυνάμεις καλούνται να συμμετάσχουν εις τον χορόν της αγαλλιάσεως και της χαράς επί τη λαμπροφόρω αναστάσει του Σωτήρος ημών Χριστού άμα δε και «επί τη εκλάμψει τοις θαύμασιν αυτού, Σαμαρείτιδι γυναικί, ύδωρ αιτών παρέχει την πηγήν των ιαμάτων ως μόνος αθάνατος», ως αναφωνεί ο υμνωδός. Το δε ύδωρ, το οποίον παρέχει η πηγή των ιαμάτων, δηλονότι ο Χριστός, τη Σαμαρείτιδι γυναικί δεν είναι άλλον από την θείαν φωτιστικήν δύναμιν και ενέργειαν του Αγίου Πνεύματος της αληθείας και της του Θεού Πατρός σοφίας, ως ψάλλει και ο μελωδός της Εκκλησίας: «Πίστει ελθούσα εν τω φρέατι, η Σαμαρείτις εθεάσατο, το της σοφίας ύδωρ σε, ω ποτισθείσα δαψιλώς, βασιλείαν την άνωθεν εκληρώσατο, αιωνίως η αοίδιμος». Όντως, αγαπητοί μου αδελφοί, η Σαμαρείτις γυνή εκληρώσατο βασιλείαν την άνωθεν, διότι, ως λέγει ο Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, «τοις μεν πιστεύσασι γέγονεν (ο Χριστός) αίτιος σωτηρίας αιωνίου, τοις δε απειθήσασιν, έλεγχος απιστίας». Και εγένετο ο Χριστός αίτιος σωτηρίας τη πιστευσάση Αυτώ Σαμαρείτιδι γυναικί, διότι η σήμερον εορτίως τιμωμένη Άγια της Εκκλησίας, ήκουσε τους Κυριακούς λόγους: «Πνεύμα ο Θεός, και τους προσκυνούντας αυτόν εν πνεύματι και αληθεία δει προσκυνείν», (Ιωάν. 4,24). Και επίστευσεν μεθ’ όλης της διανοίας και όλων των εσωτερικών αυτής δυνάμεων. Με άλλα λόγια, λατρεύειν τον Θεόν «εν πνεύματι και αληθεία»,  (Ιωάν. 4,24) σημαίνει η διάνοια να εγκολπούται την αλήθειαν δι’όλων της των δυνάμεων και η θέλησις μεθ’ όλων των ενεργειών της, καθώς και τα συναισθήματα των καρδιών μας να είναι πάντα προσδεδεμένα ισχυρώς εν τω έργω της γνώσεως και προσοικειώσεως του Παντοδυνάμου Θεού και της ευλαβούς μας προσεγγίσεως προς Αυτόν. Κατά την εν προκειμένω ερμηνείαν του Αγίου Θεοφυλάκτου: «Πολλοί δοκούσι μεν προσκυνείν κατά ψυχήν, ουκ ορθήν δε δόξαν περί του Θεού έχουσι. Προσέθηκε {ο Χριστός} δια τούτο, το εν αληθεία. Δει γαρ και κατά νουν προσκυνείν τω Θεώ και αληθή δόξαν περί αυτού έχειν». Τούτο σημαίνει, αγαπητοί μου αδελφοί, ότι δεν αρκεί μόνον να λατρεύωμεν και να  προσκυνούμεν τον Θεόν. Είναι απολύτως αναγκαίον να γνωρίζωμεν την αληθινήν οδόν και τον ορθόν τρόπον λατρείας και προσκυνήσεως του Θεού. Το γεγονός τούτο εξασφαλίζει η αγία ημών του Χριστού Εκκλησία δια της ορθής και ανοθεύτου αυτής αποστολικής διδασκαλίας και των εγκύρων αυτής θεραπευτικών και σωτηριωδών μυστηρίων. Λέγομεν δε τούτο, διότι η εις Χριστόν τον Μεσσίαν πίστις της Σαμαρείτιδος αφορά εις την σωτηρίαν ημών των ανθρώπων εκ του θανάτου της αμαρτίας. Τον θάνατον της αμαρτίας κατεπάτησε πλέον ο Χριστός δια του θανάτου της τριημέρου Αυτού ταφής και της νικητηρίου Αυτού Αναστάσεως. Η δε Ανάστασις του Χριστού αφορά εις την έλευσιν του Παρακλήτου, δηλαδή του Αγίου Πνεύματος και του υπ’ Αυτού (του Παρακλήτου) ελέγχου και κρίσεως του κόσμου, ως λέγει ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός: «αλλ’ εγώ την αλήθειαν λέγω υμίν• συμφέρει υμίν ίνα εγώ απέλθω• εάν γαρ μη απέλθω ο παράκλητος ουκ ελεύσεται προς υμάς• εάν δε πορευθώ, πέμψω αυτόν προς υμάς και ελθών εκείνος ελέγξει τον κόσμον περί αμαρτίας και περί δικαιοσύνης και περί κρίσεως. περί αμαρτίας μεν ότι ου πιστεύουσιν εις εμέ •περί δικαιοσύνης δε ότι προς τον πατέρα μου υπάγω και ουκ έτι θεωρείτε με•περί δε κρίσεως ότι ο άρχων του κόσμου τούτου κέκριται», (Ιωάν. 16, 7-11). Ερμηνεύων τους λόγους τούτους, ο Άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας λέγει: «Νόθον το της αρχής όνομα τω Σατανά … Άρχοντα γε μην του αιώνος τούτου κέκληκεν ουκ ως όντα τούτο κατ’ αλήθειαν … αλλ’ ως εξ απάτης και πλεονεξίας την επί τούτω δόξαν αποκερδαίνοντα και ως εν τοις πλανωμένοις έτι κρατούντα τε και άρχοντα δια  την ενούσαν αυτοίς μοχθηροτάτην προαίρεσιν». Ο δε ιερός Χρυσόστομος λέγει: «Πάλιν ενταύθα τον περί δικαιοσύνης ανακινεί λόγον, ότι κατεπάλαισε τον αντίδικον. Ουκ αν δε αμαρτωλός ων κατεπάλαισεν … Ότι γαρ κατακέκριται δι’ εμέ (λέγει ο Κύριος) είσονται οι καταπατούντες αυτόν ύστερον και την ανάστασίν μου σαφώς ειδότες, όπερ κατακρίνοντες εστίν• ου γαρ ίσχυσέ με κατασχείν». Αυτόν ακριβώς τον φωτισμόν της γνώσεως της πηγής της ζωής, του σταυρωθέντος και αναστάντος Μεσσίου Χριστού, λαβούσα η Σαμαρείτις  γυνή έλεγε δια στόματος του υμνωδού: «πότισον ουν με Λόγε, διψώσαν πάντοτε, σου την θείαν Χάριν, όπως μηκέτι Ιησού Κύριε, αγνωσίας κρατώμαι αυχμώ, αλλά κηρύττω Σου τα μεγαλεία». Προσέλθωμεν και ημείς , αδελφοί μου, εις το πνευματικόν της Εκκλησίας Φρέαρ και πίωμεν το ύδωρ το οποίον έδωσεν ο Χριστός εις την Αγίαν Φωτεινήν την Σαμαρείτιδα λέγων: «ος δ’ αν πίη εκ του ύδατος, ου εγώ δώσω αυτώ, ου μη διψήση εις τον αιώνα, αλλά το ύδωρ ο δώσω αυτώ, γενήσεται εν αυτώ πηγή ύδατος αλλομένου εις ζωήν αιώνιον» , (Ιωάν. 4,14). Εκ ταύτης της πηγής έπιεν το ύδωρ του μαρτυρίου της αγάπης του Χριστού και ο Άγιος μάρτυς Φιλούμενος ο Αγιοταφίτης μιμούμενος την Αγίαν Σαμαρείτιδα, γενόμενος ούτω κήρυξ της εν πνεύματι και αληθεία προσκυνήσεως του Θεού και Σωτήρος ημών Χριστού. Χριστός Ανέστη. Και αραβιστί ως έπεται: ίδε ηλεκτρονικόν σύνδεσμον: http://www.jp-newsgate.net/ar/2012/05/13/1055/ Μετά την πανηγυρικήν θείαν Λειτουργίαν και τον εν τη θεία Μεταλήψει αγιασμόν ηκολούθησε λιτανεία πέριξ του ιερού ναού. Μετά ταύτα ηκολούθησε δεξίωσις εις το ηγουμενείον και μεσημβρινή πλουσία τράπεζα υπό του ανακαινιστού της Μονής και φιλοξένου καθηγουμένου αυτής Αρχιμανδρίτου π. Ιουστίνου προς σωματικήν ευφροσύνην των απολαυσάντων την πνευματικήν ευφροσύνην της εορταστικής εκκλησιαστικώς πανδαισίας της εορτής της Κυριακής της Σαμαρείτιδος. Μετά το πέρας της εορτής ο Μακαριώτατος επεσκέφθη την κώμην των Ραφιδίων, όπου ενεκαινίασε αίθουσαν γυμναστικής και άλλων εκδηλώσεων πλησίον του ιερού Ναού Αγίου Δημητρίου δια την ενταύθα διαβιούσαν Χριστιανικήν Κοινότητα.